តើអ្វីទៅជាជំងឺអូទីសឹ្សម?
អូទីសឹ្សម គឺជាក្រុមនៃភាពមិនប្រក្រតីនូវការលូតលាស់នៃខួរក្បាល ដែលមានស្ថានភាព និងលក្ខខណ្ឌស្មុគស្មាញ។
វាក៏អាចទាក់ទងនឹងរោគសញ្ញាជាច្រើនផងដែរដូចជា ផលលំបាកក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា និងឥរិយាបទក្នុងការទំនាក់ទំនងក្នុងសង្គម ដែលត្រូវការការថែទាំយ៉ាងដិតដល់នៅក្នុងកន្លែងពិសេស។
កុមារមួយចំនួនដែលមានជំងឺអូទីសឹ្សមមានលូតលាស់ផ្នែកបញ្ញាស្មារតីជាធម្មតាមុនអាយុ ១ ឬ ២ ឆ្នាំហើយនៅពេលមានអាយុ ២ ឆ្នាំ ភ្លាមៗនោះពួកគេ«បញ្ឈប់ការលូតលាស់»
ហើយបាត់បង់ជំនាញភាសា ឬជំនាញសង្គមដែលពួកគេធ្លាប់បានទទួលពីមុនមក។
តើជំងឺអូទីសឹ្សមមានរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ?
រោគសញ្ញាទូទៅនៃជំងឺអូទីសឹ្សមរួមមាន៖
- កង្វះការប្រាស្រ័យទាក់ទងដោយប្រើក្រសែភ្នែក
- មានចំណាប់អារម្មណ៍តិចតួច ឬចំណាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងជ្រុលលើអ្វីមួយ
- ធ្វើអ្វីមួយៗ ម្តងហើយម្តងទៀតដូចជា ការនិយាយពាក្យឬឃ្លាដដែលៗ ចលនាវិលទៅវិលមក ឬគ្រវីក្បាលទៅមក
- មានប្រតិកម្មខ្លាំងចំពោះសំឡេង ការប៉ះ ក្លិន ការមើលឃើញដែលហាក់ដូចជាធម្មតាសម្រាប់មនុស្សទូទៅផ្សេងទៀត
- មិនមើលឬស្តាប់អ្នកដទៃ
- មិនសម្លឹងមើលវត្ថុអ្វីមួយនៅពេលមនុស្សម្នាក់ទៀតចង្អុលអោយគេមើល
- មិនចង់ ឲ្យ គេកាន់ឬឱប
- មានបញ្ហាការយល់ដឹង ឬការប្រើប្រាស់ការនិយាយ កាយវិការ ការបង្ហាញទឹកមុខ ឬសម្លេង
- និយាយជាសំលេងរាបស្មើ រឺសំលេងដូចមនុស្សយន្ត
- មានបញ្ហាក្នុងការសម្របខ្លួនទៅនឹងការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់
- កុមារខ្លះដែលមានជំងឺអូទីសឹ្សមក៏អាចមានការប្រកាច់ដែរ
តើអ្វីបណ្តាលឱ្យកើតជំងឺអូទីសឹ្សម?
ភ័ស្តុតាងវិទ្យាសាស្ត្របង្ហាញថាកត្តាផ្សេងៗទាំងហ្សែននិងបរិស្ថានរួមចំណែកដល់ការចាប់ផ្តើមនៃភាពមិនប្រក្រតីនៃអភិវឌ្ឍ ដោយជះឥទ្ធិពលលើការលូតលាស់ដំបូងនៃខួរក្បាល។
តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីជួយកុមារដែលកើតជំងឺអូទីសឹ្សម?
ឪពុកម្តាយមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការផ្តល់ការគាំទ្រដល់កុមារដែលមានភាពមិនប្រក្រតីនៃជំងឺអូទីសឹ្សម។ ពួកគេអាចជួយធានាបាននូវការទទួលបានសេវាសុខាភិបាលនិងការអប់រំ ព្រមទាំងផ្តល់នូវការចិញ្ចឹមបីបាច់និងបរិស្ថានរំញោចនៅពេលដែលកូន ៗ របស់ពួកគេធំឡើង។ ថ្មីៗនេះវាត្រូវបានបង្ហាញថាឪពុកម្តាយក៏អាចជួយផ្តល់ការព្យាបាលផ្នែកផ្លូវចិត្តនិងអាកប្បកិរិយាដល់កូន ៗ របស់ពួកគេផងដែរ។
* រាល់មាតិកាដែលបានផ្សព្វផ្សាយគឺសម្រាប់គោលបំណងចែករំលែកព័ត៌មានទូទៅតែប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនគួរត្រូវបានបកស្រាយថាជាដំបូន្មានវេជ្ជសាស្រ្តឡើយ។